Eylül ayı geldiğinde pek çok aile telaşlı bir hazırlığa girer, kırtasiyelerden okul araç gereçleri ve okul üniformaları alınır, öğretmen ve okul seçimleri tamamlanır. Özellikle okula ilk kez gidecek olan çocuklar ve aileleri için yeni bir deneyimin getirdiği heyecan kaçınılmaz olmaktadır. Aslında bu telaşın içinde en önemli hazırlık çocuğun zihinsel, duygusal ve sosyal hazırlığıdır.
Okul, çocuklar için toplumsallaşmanın ilk adımıdır. Çocuklar, okul çağına gelene kadar öğrendikleri bilgi ve becerileriyle kendilerini bu toplumsal ortamda ortaya koymak durumundadırlar. Dolayısıyla kendilerine güven duymaları, özbakım becerilerini kazanmış olmaları, problemlerle baş edebilme güçlerinin olması ve zihinsel becerilerde gerekli olgunluğa ulaşmaları gerekmektedir.
Çocukların okula hazır olmaları için gereken bu özellikler için en büyük görev ailelere düşmektedir.
Aşırı koruyucu ya da reddedici olmayan, demokratik tutumlarla çocuklarını yetiştiren ailelerde çocukların kendilerine daha fazla güvendiklerini, isteklerini, tercihlerini ve fikirlerini daha rahat ortaya koyabildiklerini görebiliriz. Bu durumda okula başladıklarında da çocuklar yanlarında ebeveynleri olmadan kendi kendine yetebilmektedirler.
Okula yeni başlayacak olan bir çocuğun okul ortamında kendi özbakımını karşılayabilmesi gerekmektedir. Dolayısıyla okul yaşına gelmeden önce çocuğa özbakım becerileri kazandırmak oldukça önemlidir. Pek çok anne yıllarca gönüllü olarak çocuklarının her türlü ihtiyacını karşılamaktadır. Ancak bu doğal eğilime rağmen esas amacın çocuğu hayata hazırlamak olduğunu, sevgiyi göstermenin çeşitli yolları olabildiğini unutmayan anneler, çocuklarının sevgi ve güven ihtiyacını karşılamayı sürdürürken diğer ihtiyaçlarını çocuklarına öğretmek konusunda ustalaşabilmektedir. Bu sayede çocuklar yaşına uygun olarak, kendi başına giyinmeyi, yemek yemeyi, kişisel temizliği ve eşyalarını düzenlemeyi öğrenirler.
Okula hazır olabilmek konusunda bir diğer önemli nokta, çocuğun arkadaş ilişkileri kurabilmesidir. Okula başlamadan önce çocuğun sosyal ortamlara girmesi, oyun oynamayı öğrenmesi, yenilgiyi ve bu durumla baş etmeyi öğrenmesi konusunda ailelerin desteği çocukların uyum sürecini kolaylaştıracaktır.
Çocukların okul ortamında sorumluluk alması ve problemlerle baş edebilmeleri için ailelerin çocuklara yaşlarına uygun olan basit sorumluluklar vermeleri, sorunlarla karşılaştıklarında sorunu çocuk adına çözmek yerine, çocuğun sorunu çözmesine destek olmaları da oldukça önem taşımaktadır.
Son olarak okul çağına kadar çocuğun, kreş veya anaokuluna gitmiş olsun ya da olmasın, yeterli uyaran alması, okula yardımcı olacak temel kavram, bilgi ve becerileri kazanmış olması da gerekmektedir.
Unutmamalıyız ki, okula hazır olmaları için gereken bu donanımlara sahip çocuklar için bile, okula uyum ve alışma zaman alabilmektedir. Bu süreçte aileler çocuklarına güven vermeli ve destek olmalıdırlar. Ancak uzun süre geçmesine rağmen uyum sorunu yaşayan çocuklar için bir uzmana başvurma ve profesyonel yardım alma konusunda ailelerin bilinçli olmaları gerekmektedir
